Devrimi düşünebiliriz, düşleyebiliriz. Hatta yetmez bir sistem bile kurarız: “Vay sistemimiz şöyle olsun” vesaire… Bunu ne zaman yaparız? Devrim yaptıktan sonra… Bok devrimden sonra yaparız. Şu anda bunu düşünüyorsan yaparsın. Yapmaya başlarsın.
Sonra da hep öyle yaşarsın ve bu böyle böyle çoğalır. Hayatla da böyle anlamlı bir ilişki kurarsın. Yolda yürürken de yürüyüşün ona göre olur, adımların öyle gider, insanlara baktığın göz değişir. Herkes de “ulan bu adam ya da bu insan niye böyle bakıyor” diye elbette ki seni sorgulayıp anlamaz belki ama birileri anlar, bir şey bulur yani. Birisi farklı yürüyordur orada. Sana bir puan yazmaz da, bir şey verirsin hayata yani. Bakkala bir şey davranırsın, manavdan bir şey alırken tuhaf bir ilişki kurarsın ister istemez, hoş bir ilişki kurarsın. Yani işte, hikaye bu…
